De sessie van vandaag was leuk te noemen. Op zich vreemd natuurlijk omdat de eerste insteek was dat een mechelaar een pup had gebeten. Maar het bleek minder ernstig dan het deed voorkomen. Dit wil niet zeggen dat de eigenaren er in eerste instantie ook zo over dachten. Zij dachten daadwerkelijk dat het verkeerd zou gaan aflopen. En eerlijk gezegd, als ze niet anders met de situatie om zouden gaan, had dat inderdaad gekund.
De mechelaar was niet een pure rashond, maar een mix met mechelaar en oud duits bloed er in. Het is een lieve hond, maar licht onzeker en daar kwam het allemaal vandaan. De volwassen hond snapte de pup van 10 weken nog niet en gaf wel aan wat bij hem de grens was, maar de pup begreep dat dan weer niet. Duidelijk geval van een miscommunicatie tussen de honden.
We zijn bezig geweest om de volwassen hond beter te begeleiden in het proces waarbij hij de pup gaat accepteren, maar ook dat de pup op de juiste moment gestuurd wordt zodat hij het niet hoeft te doen. Wat hij deed, was een correctie. De mechelaar is alles behalve een agressieve hond.
Nadat we binnen de situatie weer onder controle hebben gekregen, zijn we ook nog naar buiten gegaan. Daar was het een wilde hond die vol stuiterend aan de riem andere honden aanblaft. Ook gewoon op afstand. We zijn aan het werk gegaan om hem rustig te krijgen op kortere afstand. Nadat hij doorhad dat hij er niets mee hoefde te doen, ging hij over op de speelstand. Tja, beter dan dat kan je het niet hebben. Hij was voor veel honden alleen wat te enthousiast bij het spelen. Gelukkig kwamen we een Amerikaanse bulldog tegen. Deze honden spelen veel fysieker en kunnen tegen een stootje. Daar heeft hij even lekker mee kunnen ravotten.
Al met al een licht onzekere hond die meer het gevoel moest krijgen dat hij het niet hoeft op te knappen, maar dat het voor hem gedaan wordt en meer begeleiding nodig had zowel binnen als buiten. Het is gewoon een lieve hond, die weer meer hond kan zijn nu de rust (in zijn ogen) terug gekeerd is.
Zelf heb ik al meerdere honden gehad onze Rottweiler Marcha (ze is al weer twee jaar dood) Had dat ook dat als ze het te veel vond liet ze het merken en ja een pup snapt dat soms niet zo heeft onze Macy een wondje bij haar oog gekregen. Marcha lag onder de tafel rustig met een bot en puppy Macy kwam steeds klieren ik haar weg gezet tja op het laatst was Marcha het zat snaps ,je kunt het nog steeds zien maar omdat Macy een dikkere kop heeft gekregen ze is nu ook al ruim 4 niet zo erg meer. Gelukkig heeft Macy er wel van geleerd ze liet daarna Marcha met rust. Marcha deelde zoiezo niet zo graag maar dat hoefde ze eerst met onze fox niet maar Macy wil nu nog steeds graag delen en het ging met veel coriceren later ook heel goed. Samen ballen samen sok trekken ze waren dol op elkaar onze nieuwe roedel Mcy en haar kinderen Maido en Tanja en logeer hond fox Ducy hebben het goed naar hun zin het gaat heel goed ook met speeltjes alleen wil Tanja alles hebben van haar zus en blafd ze dat coriseer ik weer en dan duipt ze wel af en pakt zelf iets ze hebben speelgoed en botjes zat hier Groetjes Sandra
Corrigeren door een volwassen hond is goed. Maar onnodig corrigeren is niet goed. En daar ging het over bij deze hond. De pup deed niets verkeerd, maar kreeg toch een correctie. Als dat gebeurt, kan de pup het ook niet meer begrijpen. Dus hebben we hier ingegrepen.
Ik heb een Dobermann reu van een jaar oud waar ik fanatiek mee train en binnenkort doet hij examen VZH. Cooper is als pup een paar keer gegrepen en is zodoende niet makkelijk in de omgang met andere honden. Op een gegeven moment ben ik aan de slag gegaan met een gedragstherapeut van de Martin Gaus school. Ik heb daar erg veel geleerd en weet Cooper nu erg goed te begeleiden. Ook Cooper is een hond die niks moet hebben van pups. Dit is er ook niet meer uit te trainen. Hij heeft er nu eenmaal een hekel aan als jonge of volwassen honden hem erg dicht benaderen. Ik heb hem geleerd op mij te focussen en ik ben simpelweg degene die ervoor zorgt dat hij niet in een situatie komt waarin hij van zich af moet bijten. Ik kan hem nu heel goed ‘lezen’ en zie aan de krul in zijn staart of de borstelrug of iets wel of niet goed gaat verlopen. Ik ben gewoon zijn leider en help hem als hij een situatie ingewikkeld vindt. Ook met puppy’s. Ik weet dat hij dat drukke, enthousiaste gespring naar zijn kop niet leuk vindt en dat hij zou kunnen bijten. Ik vind het geen abnormaal gedrag wat hij vertoont. Pups kennen de regels vaak nog niet. En ik heb nu gewoon geleerd om puppy’s bij Cooper weg te houden. Soms is het gewoon simpel. 🙂
Hallo Arvid,
Wij hebben een pup van bijna 14 weken jong en een hondje van 5.
De oudere hond vertoond uit onzekerheid niet erg leuk gedrag naar andere honden. Hoe voorkom ik dat de pup dit gedrag ook gaat vertonen?
We laten ze nu apart uit,als dit de oplossing is, hoe lang moeten we dit dan doen?
Beste Irma,
ik zou de pup inderdaad apart meenemen zodat deze het gedrag van de oudere hond niet over gaat nemen. Daarnaast is het belangrijk om met de oudere hond te gaan trainen zodat deze minder onzeker is naar andere honden. Wanneer je ze weer samen kan uitnemen? Ik denk dat wanneer de oudere hond niet meer zo onzeker is of pas nadat de pup alle ontwikkelingen door heeft gemaakt. Ik zou zeggen, na het eerste levensjaar.
Een geadopterde roemeense straat hond van +/- 5 jaar heeft mijn pup van 11 weken gebeten. geen correctie, echt gebeten. Ze heeft waarschijnlijk een beschadigd oogje, serieuze wondjes aan neus en haar gezichtje was he-le-maal opgezwollen. Het gaat nu redelijk maar ik was er helemaal vanaf. Mijn reactie was dan ook, OHNEE! overal zat bloed, uit haar oogje en neus kwam bloed… dus ik heb haar opgepakt en vast gehouden….
Nu beweert eigenaar van andere hond, dat mijn reactie onjuist was. Zo zou de pup misbruik kunnen gaan maken van mijn oppakken. Begrijp ik nu goed, dat ze bedoelt dat ik het maar had moeten negeren??? Bij normale zaken idd wel ja, maar dit was zorgelijk en bloed en piepen en gebeten en ik reageerde indd met oppakken..
Tevens beweert zij dat de pup iets heeft gedaan, waardoor de volwassen hond heeft uitgehaald. Maar kan een pup, een volwassen hond echt aan het bijten maken?!
De pup is door omstandigheden met 6 weken bij de moeder weggegaan en zou geen correctie kennen, aldus t andere baasje?
Maar mn oudere hond van 11 jaar corrigeert haar en ze reageert daar normaal op, ze kent correctie sen kent haar grens.
Ik ben bang dat de pup na dit voorval wantrouwend gaat blijven ofzo.
Ik vind het erg dat ik met een arme pup zit, dikke dokterskosten en een hoop zorgen. En dat tegenpartij gewoon zegt dat mn reactie mis is of dat het aan gedrag van mn pup ligt.
Terwijl zij een hond heeft waarvan niemand verleden kent en ik echt wel zeker ben dat daar wellicht de kronkel zit!
Dag Arvin, wij hebben een hond van 21 maanden en nu net een nieuwe pup van 10 weken.
De eerste twee dagen ontweek onze hond van 21 maanden de pup even, de pup vroeg wel aandacht aan haar maar daar reageerde ze niet op. Wel rook ze af en toe aan de pup. Na twee dagen ging ze toch naar de pup en sindsdien slapen ze naast elkaar. Zijn ze af en toe samen alleen thuis en dat is nu sonds 6 dagen zo. Het valt me op dat ze nu wat wilder spelen met elkaar. Ze zijn beide niet bang voor elkaar en stoeien met elkaar met bijten .Ik laat het meestal voor 10 minuten gaan en dan haal ik ze uit elkaar. Het gaat wel goed zoals ik zie maar is het wel normaal dat ze dit doen?
De oudste hond vind het nu erg leuk maar als het af en toe hard gaat (niet doorbijten ofzo hoor). Ik heb bij de oudste hond wel een wondje geconstateerd wat denk ik door de scherpe tandje komt van de pup. Kan ik dit gedrag gewoon laten gaan of moet ik ze het verbieden?
Het zijn twee teefjes en ze zijn verder heel lief tegen elkaar. Natuurlijk leer ik de pup wel dat als ze de oudste teveel lastig valt even te stoppen.
Beste Yane,
Ik wil je vragen om je vraag via de email te stellen. Op die manier kan ik je beter te woord staan.
Hey
Ik heb dit ook voor timo is reutje van 5 jaar en hebben nu een weekj een teefje (zelfde ras schotse collie) gekocht. Timo is gewoon van 5 jaarlang volledige aandacht te krijgen en te spelen.
Nu heeft hij al 3 x gesnapt naar het pupje. De eerste x was terecht omdat zij ongemoeid naar zijn bal liep en je zag het zo gebeuren. De 2de x was mijn vader timo aan het aaien en ze wilt meedoen, waardoor ze 2de snap kreeg. De 3de was hetgeen voor mij ergste een klein snap in de neus (gelukkig niet diep) maar dit was gewoon om ze uit te laten om te plassen terwijl we dit al elke dag samen hebben gedaan.
Hoe zou je zoiets moeten aanpakken?
Beste Natasja,
Ik wil je vragen om je vraag via de email te stellen. Op die manier kan ik je beter te woord staan.