Velen kennen de theorie van Pavlov, voor degene die het nog niet kent, hier de hele hele hele korte versie.
“Normaal gesproken heeft een bel geen betekenis voor een hond. Pavlov luidde een bel elke keer voordat hij eten gaf aan die hond. Het resultaat: na een tijdje begon de hond al te kwijlen als de bel ging en het eten nog niet eens werd gepresenteerd. De bel had dezelfde lading gekregen als het eten”
Wil je dit experiment in meer detail lezen, dan is dit een goede website die het in duidelijke taal uitlegt: https://verkenjegeest.com/ivan-pavlov-en-de-theorie-van-de-klassieke-conditionering/
Pavlov in de praktijk
Leuk dat een hond gaat kwijlen wanneer er een bel gaat, maar dat doet eigenlijk helemaal niemand natuurlijk. En toch komt deze klassieke conditionering dagelijks voor in ons leven:
- de bel gaat, iemand staat voor de deur
- die ene bestelbus stopt voor de deur, een pakketbezorger komt naar het huis
- dat ene paar schoenen wordt gepakt, dus is het wandeltijd
- bestek wordt op het bord gelegd, dus de hond krijgt eten
Volgorde is belangrijk
Dat is natuurlijk allemaal wel leuk, maar wat heb je er nu aan? Eigenlijk heel veel. Deze hele vorm van klassiek conditioneren kan in je nadeel werken, je hond wordt gek wanneer de deurbel gaat, maar ook in je voordeel, de deurbel wordt de voorbode van ander gedrag.
Het allerbelangrijkste waar je je aan “moet” houden, is de volgorde. Wanneer klassieke conditionering plaats vindt, wordt de betekenisloze prikkel gekoppeld aan een prikkel. Dit gaat altijd in een vaste volgorde: prikkel 1 wordt gekoppeld aan prikkel 2. Wil je daarom iets bereiken met je training, bedenk dan dat je de eerste prikkel altijd koppelt aan de tweede prikkel.
Even twee voorbeelden (dit is overigens niet hoe wij dit op zouden lossen, maar geeft het wel duidelijk weer).
Voorbeeld 1. Stel je stuurt je hond altijd naar zijn plaats en daarna komt bezoek binnen. Dan kan het naar de plaats sturen betekenen dat er bezoek komt. De hond kan daardoor het plaats commando gaan negeren, omdat bezoek veel leuker is en alvast naar de deur loopt omdat daar bezoek binnen gaat komen.
Voorbeeld 2. Het bezoek komt binnen en je hond moet naar de plaats. Het binnenkomen van het bezoek zal dan er voor gaan zorgen dat hij naar zijn plaats toe gaat.
Je ziet dat de volgorde er voor kan zorgen dat je heel ander gedrag krijgt. Als je graag wil dat je hond naar zijn plaats gaat, is het beter om volgorde bij voorbeeld 2 te gebruiken dan bij voorbeeld 1. Zo zie je dat de volgorde van iets wat je doet in je voordeel kan werken, maar ook in je nadeel. Ik zou zeggen, doe er je voordeel mee en ga lekker aan de slag.
