Vandaag heb ik een goed gesprek gehad met een hardloper die ik tegenkwam terwijl ik met Pepper aan het fietsen was. Op het fietspad liep de man tegen het verkeer in, dus aan mijn zijde. Ik blijf altijd aan de rechterkant fietsen. Op deze manier zorg ik er onder andere voor dat er niets met de hardloper kan gebeuren. Nu ken ik Pepper en weet dat er natuurlijk niets gebeurt en dat ze rustig langs de man heen zal gaan als ik een bocht om deze man heen zal fietsen. Maar de hardloper kan dit niet weten. Voor de hardloper is het dan ook beter dat deze de bocht om de fietser heen maakt. Zo zorgt hij er zelf voor dat hij veilig blijft. Een hardloper kan door sommige honden als “prooi” gezien worden. Een zijstap is zo gemaakt en een hap in de kuit een fluitje van een cent. Het hoeft niet te gebeuren, maar het kan wel. Om dat voor te zijn, is het voor de hardloper dan ook beter om uit te wijken.
Vanmiddag week ik net uit en de hardloper door het gras moest. Daar was hij niet echt blij mee. Tijdens het gesprek snapte hij eerst ook niet waarom ik door bleef rijden en niet om hem heen ging. Hij gaf aan dat hij geen hond had en ook niets van honden af wist. Hij had daar dus ook nog nooit over nagedacht en was blij dat ik dit vertelde. Nu kan hij zelf de controle houden als hij iemand passeert met een fiets (of lopend natuurlijk).
Naast dat het beter is voor de hardloper, is het ook voor Pepper en voor mij beter. Als ik om de hardloper heen moet, zal ik achterom moeten kijken terwijl ik op de fiets zit en de hardloper nader. Als ik niet achterom hoef te kijken doe ik dat ook liever niet. Maar ook als je een hond hebt die kan schrikken kan je er beter voor zorgen dat je tussen de hardloper en de hond blijft.
