Als ik je zou vragen of liever een uitvallende chihuahua voor je zou hebben of een uitvallende Duitse herder, dan zullen de meeste mensen waarschijnlijk kiezen voor de chihuahua. Maar is dat wel helemaal eerlijk?
Ja, op zich wel. Laten we eerlijk zijn, de Duitse herder zal meer schade aanrichten dan de chihuahua als deze je zal bijten. Bij de chihuahua zal je misschien het lachwekkend wegwuiven, de Duitse herder is wel een ander verhaal en zal je zeer zeker naar de eerste hulp moeten. Maar is het eerlijk om dit ook anders te beoordelen? Ik vind van niet.
In ons werk komen we natuurlijk veel verschillende honden tegen en ook van alle soorten rassen. Natuurlijk kijken we altijd naar de veiligheid en zal ik meer veiligheid inbouwen bij een grotere hond dan bij een kleinere hond. En ja, als een grote hond hard trekt aan de riem, is dat minder makkelijk te houden dan een kleine hond die trekt aan de riem. En toch worden ze hetzelfde beoordeeld. Een hond is als eerste nog steeds een hond. Een ras komt op de tweede plaats als een sub versie van de hond.
Honden spreken in basis allemaal dezelfde “taal”. De sub versies hebben alleen kleine verschillen. De ene hond is bijvoorbeeld heel expressief in het gelaat terwijl een andere hond dat niet of nauwelijks kan/gebruikt. Maar de hondentaal is universeel over alle honden hetzelfde. Omdat gedrag een uiting is van de hond, een reactie op iets, zal dit voor alle honden gelijk zijn. De intentietijd hangt weer af van andere factoren, waaronder bijvoorbeeld het leerproces waar de hond mee te maken heeft gehad. En ook verschillende karakters spelen hierbij een rol.
Om een voorbeeld te noemen. Als een hond mensen leuk vindt en heeft geleerd dat wanneer hij tegen mensen aanspringt hij aandacht krijgt, zal dit gedrag in stand blijven zolang hij die aandacht maar krijgt. En dit zal voor alle rassen hetzelfde zijn. Of dit nu een Jack Russell is of een Amerikaanse bulldog. Dat maakt niet uit. Of een hond die, nadat hij meerdere keren aangevallen is geweest, uitvalt omdat hij heeft geleerd dat andere hnoden dan weg gaan, zal er hetzelfde uitzien voor een mobshond of voor een Duitse dog. Een hond ervaart dit hetzelfde. Zo zal een hond die gedrag vertoond en zichzelf in de weg zit, hetzelfde zijn voor welk ras dan ook. Dwangmatig gedrag is voor geen enkele hond fijn, ook al is het voor ons als mens minder lastig.
Gedrag is dus gedrag ongeacht het ras of de leeftijd. Groot, klein, fluffy of stoer, het maakt niet uit. Dit wil niet zeggen dat al het gedrag verandert moet worden, dat is de aan de eigenaar zelf. Maar het is ook niet weg te wuiven als: het is maar ……. Gedrag is gedrag. Wat ik graag mee wil geven, is om als eigenaar de verantwoordelijkheid te nemen dat andere honden/mensen hier geen last van hebben, wat voor hond je ook hebt.
