Zaterdag ging de tocht naar het midden van het land om mensen te helpen met een Border Collie die uit het niets honden pakt. Tijdens het inleidende gesprek werd me heel snel duidelijk dat de eigenaresse een enorme bak met emotie met zich meebrengt. Zo is het niet mogelijk om met een hond te werken. Als er een kleinigheid gebeurt, dan neemt de hond het binnen een halve seconde over. Maar hoe maak je iemand in een half uur mentaal sterker? We zijn daarom maar even naar het winkelcentrum gelopen.
Bij het winkelcentrum aangekomen was het helaas niet druk genoeg. De oefening die ik gedachten had kon zo nooit uitgevoerd worden. Dus zijn we de supermarkt in gegaan. Daar bedacht ik de volgende oefening: ga naast iemand staan en duw deze weg zonder die persoon aan te raken. Natuurlijk, moet ze bedacht hebben. Dus deed ik het voor. Ik ging naast een vrouw staan en ging denken aan dat ze daar niet gewenst was. De vrouw keek verontwaardigd om, maar nam wel afstand. Iedereen heeft een ruimte om zich heen, zijn of haar leefruimte, als een onbekend/ongewenst persoon in deze ruimte komt, dan krijg je een onbehaaglijk gevoel. Iemand die mentaal zwak is, heeft een leefruimte die ongeveer net zo groot is als het lichaam. Iemand die asociaal genoemd wordt, heeft een leefruimte van soms wel meer dan 1 meter om zich heen. Door deze leefruimte te projecteren, kan je iemand anders een onbehaaglijk gevoel geven, waardoor ze afstand nemen om weer in hun eigen comfortabele zone te belanden.
De eigenaresse gaf aan het heel asociaal te vinden, maar ze deed het wel goed. Dat gaf de juiste basis om de sessie te vervolgen.