Deze asielhond viel uit naar personeel. De situatie was niet meer houdbaar en het personeel kon de hond niet veilig van de kennel naar een speelveld brengen.
De rottweiler mix was overmatig gevoelig voor prikkels. De onzekerheid die hij liet zien, zorgde er voor dat hij spontaan in de verdediging kon schieten. Al grommend en met ontblote tanden liet hij zien dat je niet dichterbij moest komen.
Een medewerkster wilde hem een keer op een uitlaatveld zetten. Hij begon vrij snel te verstarren en te grommen. Niet snel daarna sprong hij op voor een aanval. Ze kon een beet nog voorkomen door hem op afstand te houden met de riem. Het was inmiddels duidelijk dat hij wispelturig kon zijn en van het ene op het andere moment kon omslaan.
Ik zag dit gedrag ook en ben een band met hem gaan opbouwen. Elk geluid of beweging kon hem terug laten vallen in onzekerheid. Hij kroop dan weg en liet zijn verdediging zien. Door geduld zag hij in dat ik geen bedreiging voor hem vormde. Langzaam aan vroeg ik steeds meer van hem. Liet hem soms zitten voor iets lekkers of wachtte totdat hij meer ontspannen was.
Om hem meer rust te geven, adviseerde ik hem te verplaatsen naar een andere kennel. Zijn onvoorspelbare gedrag maakte dit niet makkelijker. Want welk gedrag zou hij gaan vertonen als hij buiten de kennel zou komen? De kennel was nu zijn veilige haven. Met geduld durfde hij de stap naar buiten te maken. Wat ik niet had verwacht, was dat hij daar helemaal ontdooide. Opeens werd hij een vrolijke hond. De blik in zijn ogen veranderde en hij werd ontspannen. En terwijl ik over de binnenplaats liep, besloot ik om een wandeling met hem te gaan maken. Geweldig vond hij dit!
Inmiddels zit hij zonder probleem in zijn nieuwe kennel en kan er gecontroleerder met hem gewerkt gaan worden.
Alle eer gaat naar het personeel. Ze krijgen regelmatig moeilijke honden binnen. In plaats van een hond af te schrijven, willen ze er alles aan doen om het leven te verbeteren, de hond op het juiste pad te krijgen en een goed plekje voor de hond te zoeken.
wat geweldig dat hij zo goed reageert.
ik weet dat o.a. dit asiel knoerthard werkt voor hun dieren en ze alle kansen wil geven die er zijn.
maar ook denk ik dat ze heel blij zijn met jou als gedragstherapeut.
de dingen die jij zegt werken ook gewoon en dat is niet bij elke therapeut!
Wat een mooi verhaal tja Rottie,s houden er ook niet van om op gesloten te worden onze oude Rottweiler Marcha ze is nu al wee 2 jaar dood is twee keer naar een honden pension geweest maar voor al de eerste keer was ze o zo bang onze boerefox was wel bij haar maar ze hebben haar met koekjes om moeten kopen wand ze kroop in een hoek en wou de kennel niet uit en mager dat ze was toen ze werd op gehaald de tweede keer ging het beter maar ook toen kwam ze mager terug daarna zijn ze nooit meer naar een pension geweest ze mochten lekker met ons mee ook beter voor mij wand wat had ik een heimwee naar mijn twee meiden onze nu honden blijven lekker thuis onze zonen passen als wij weg gaan op ze.groeten Sandra Weijmans